"Παρεΐζουμε" όπως παλιά..!

Τους καλοκαιρινούς μήνες το χωριό αποκτά ζωή. Επανέρχεται στα παλιά καλά χρόνια. Τότε που το χωριό είχε ζωή όλο το χρόνο και μιλώ για τα χρόνια μέχρι το 1970. Μετά άρχισε η εσωτερική “οικονομική και ερωτική” μετανάστευση... και άστα να πάνε.

Τους καλοκαιρινούς μήνες λοιπόν, επιστρέφουν στα Καστελλιανά τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών των “μεταναστών” και δίνουν ζωή στο χωριό μας. Αυτά τα παιδιά, έχουν αποδείξει εμπράκτως την αγάπη τους για τα Καστελλιανά. Και πως να μην τ' αγαπάνε άλλοστε... 

Χωρισμένα σε παρέες κατά ηλικίες, μαζεύονται στις πλατείες και στις αλάνες του χωριού και παίζουν με την ψυχή τους. Τα βράδυα τα παιδιά του "δημοτικού" παίζουν στην κεντρική πλατεία, τα ηλικίας 15 και άνω, μαζεύονται στο προαύλιο του σχολείου, εκεί που κάποτε οι γονείς τους και οι παπούδες τους μάθαιναν γράμματα, αυτά μαθαίνουν να συζητούν, να ψήνουν, να γλεντάνε, ακόμα και να ερωτεύονται. Σχεδόν κάθε βράδυ “παρεΐζουν” με μόνη εξαίρεση τα βράδυα που πάνε σε κανένα γλέντι εκτός χωριού. Ανάβουν φωτιά, ψήνουν τις μπριζόλες τους, πίνουν τα αναψυκτικά ή τα κρασιά τους (ανάλογα την ηλικία) και διασκεδάζουν με ζωντανή παραδοσιακή μουσική, μιας και τα περισσότερα παιδιά, παίζουν και από ένα παραδοσιακό μουσικό όργανο. Ασφαλώς δεν λείπουν οι έφοδοι των γονιών και καμιά φορά ούτε της ασυνομίας, η οποία έρχεται προσκεκλημένη, από κάποιους που ενοχλούνται με τη μουσική και τις φωνές των παιδιών. Κάποιοι πάλι μας εξομολογούνται ότι κάθονται στις αυλές των σπιτιών τους και ακούνε τη μουσική των παιδιών και διασκεδάσουν παράλληλα.

-Παιδιά είναι θα διασκεδάσουν, θα φωνάξουν, τι να κάνουν, που να πάνε... η αίθουσα του συλλόγου δυστυχώς δεν προσφέρεται για τέτοιου είδους εκδηλώσεις.

Βέβαια οι παρέες δεν σταματάνε στο σχολείο και δεν γίνονται μόνο από παιδιά. Παρεΐζουμε και 'μεις οι μεγάλοι. Μιά στο σπίτι του ενός, μιά στο σπίτι του άλλου... και γίνεται ένας χαμός. Αυτό είναι που μας αρέσει στο χωριό, τα παρεάκια. Τα χωριανάκια, οι φίλοι οι συμμαθητές που παραμένουμε όπως τότε, που δεν αλλάξαμε χαρακτήρα επειδή πήγαμε στην πόλη... Μας αρέσει γιατί είμαστε Καστελλιανοί και μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με την ίδια λογική και η παράδοση συνεχίζεται...

Παρεάκι Γιώργου & Γιάννας 24/8/2014

   -Ο Γιώργος και η Γιάννα μόλις έχουν τελειώσει την ανακατασκευή  του παλιού τους σπιτιού και το γιόρτασαν όπως παλιά...
-Καλοστερέωτη η ταράτσα!!! και δώστου άσπρο πάτο...

Όποιος πέρναγε απο εκεί έπρεπε να πιεί και να ξαναπιεί για να ευχηθεί.

Catering "Στέλιος"

Και του χρόνου να ‘μαστε καλά!!!