Καστελλιανά, 26 Αυγούστου 2015.
Κατά τις 10 το βράδυ, μαζευτήκαμε σε φιλικό σπίτι για να γιορτάσουμε την επιτυχία της Στέλλας στις πανελλήνιες εξετάσεις και την εισαγωγή της στα ΑΕΙ. Η παρέα είχε κέφια.
Οι νεαροί έπαιζαν μαντολίνο και λέγανε μαντινάδες και οι μεγαλύτεροι ψήνανε και… όλοι μαζί πίναμε.
Στις 01:30 π.μ. ήρθε η φαεινή ιδέα από το Γιάννη Μ.
-Ρε ‘σεις πάμε τώρα να τρυγήσουμε το αμπέλι του Ιάκωβου;
Όλοι μαζί με μιά φωνή είπαμε ΠΑΜΕ!!!
Μαζέψαμε κλούβες από αυλές σπιτιών και καρότσες αυτοκινήτων και ώρα 02:00 ξημρώματα Αγίου Φανουρίου, όλη η παρέα (12 άτομα) βρεθήκαμε με τρία αυτοκίνητα στο αμπέλι του Ιάκωβου. Μαζί μας κι ο Μιχάλης ο γιός του.
Βάλαμε τα αυτοκίνητα με αναμμένα φώτα ανάμεσα στα καρίκια, και αρχίσαμε να τρυγάμε. Μέχρι τις 04:00, είχαμε τρυγήσει πάνω από το μισό αμπέλι, κόψαμε 27 κλούβες σταφύλια. Αυτές είχαμε αυτές γεμίσαμε. Φορτώσαμε τις κλούβες με τα σταφύλια στο φορτηγό του Γιάννη και πήγαμε στο χωριό.
Κατά τη διάρκεια του τρύγου, υπήρξαν και μικροτραυματισμοί, αφού μέσα στη νύχτα κάποιοι-ες, έκοψαν δάκτυλα αντί για σταφύλια και κάποιοι, κτύπησαν το κεφάλι τους στα μεταλικά υποστηλώματα.
Την άλλη μέρα στον Άγιο Φανούριο σχολιάζανε το γεγονός ότι κλέψανε κλούβες από την αυλή της Αντιγόνης και την καρότσα του αυτοκινήτου του Ευριπίδη. Αυτοί οι δύο τουλάχιστον μέχρι εκείνη την ώρα, είχαν παρατηρήσει ότι τους είχαν κλέψει κλούβες.
Ο έχων τη φαεινή ιδέα Γιάννης Μ, πήγε πρωί-πρωί με τη μηχανή του, στο αμπέλι του Ιάκωβου για να τον “βοηθήσει”.
Ο Ιάκωβος κτυπιότανε, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι του συνέβει τέτοιο πράγμα.
Τέτοιο πράγμα βέβαια, δεν έχει ξαναγίνει ποτέ στην περιοχή μας.
Να τρυγάνε αμπέλι νυχτιάτικα για να κλέψουν τα σταφύλια...
Πήρε λοιπόν τηλ. την αστυνομία η οποία δήλωσε αναρμόδια και τον παρέπεμψε στο δασαρχείο. Πήρε κι εκεί και του είπαν ότι θα πάνε για εκτίμιση.
Πήρε κι εμένα τηλ. να με ρωτήσει τι να κάνει.
-Καλά ρε πλάκα μου κάνεις; πως είναι δυνατόν να σου κόψουνε τα σταφύλια μέσα στη νύχτα. Και εξάλλου εσύ δεν μου είπες ότι το βράδυ θα ήσουν εκεί;
-Ναι ρε μέχρι τις 10:30 ήμουν εκεί, γι αυτό δεν ήρθα και στην παρέα.
-Και καλά πως έγινε αυτό.
-Βάλανε οι γαμ… τα αυτοκίνητα μεσα στ’ αμπέλι. Πρέπει να ήτανε 2 ή 3 αυτοκίνητα…
-Άσε ρε Ιάκωβε την πλάκα, θα μας τρελάνεις;
-Όχι ρε δε σου κάνω πλάκα… πάνω από τα μισά σταφύλια μου έχουν κόψει, έλα να δεις.
-Έλα Παναγία μου, και συ ρε αθεόφοβε του είπα, σήμερα μέρα του αγίου Φανουρίου βρήκες να πας για τρύγο; Τάξε τα στον άγιο μήπως σου τα φανερώσει...
-Άσε ρε γαμώ, το είχα ξεχάσει ότι είναι σήμερα του αγίου Φανουρίου, αλλιώς δε θα 'ρχόμουνα για τρύγο, αλλά ήδη η Μαρία τα έταξε... για να δούμε..!
Ο Γιάννης Μ. που ήταν εκεί και άκουγε τον Ιάκωβο κόντευε να σκάσει που δεν μπορούσε να γελάσει. Διπλωμένος στα δυο κάτω από μια κουρμούλα... συγκρατούσε το γέλιο του.
Προσπαθούσε βέβαια να παρηγορίσει και το φίλο του…
-Άντε σου αφήσανε μερικά μόνο σώπα!
Κάθ' ένας που ήταν στ' αμπέλι, έφτιαχνε το δικό του σενάριο για τον τρόπο που έδρασαν οι "κλέφτες". Ο Γιάννης δεν άντεχε άλλο αυτό το σκηνικό και κάποια στιγμή έφυγε με τη δικαιολογία ότι είχε δουλειά. Όταν έφτασε στο χωριό, πήγε και ξεφόρτωσε τα σταφύλια που ήταν πάνω στο φορτηγό του, στην αυλή του Ιάκωβου.
Η συνέχεια στο αμπέλι, με τον Ιάκωβο να προσπαθεί να αναλύσει τα ίχνη των ελαστικών των αυτοκινήτων και τις πατημασιές μας.
Κάποια στιγμή εμφανίστηκε εκεί ένα άγνωστο αγροτικό φορτηγάκι και έκανε αναστροφή σε χέρσο χωράφι απέναντι από τ' αμπέλι. Ο Ιάκωβος μόλις το είδε παρατήρησε τα λάστιχα του αυτοκινήτου, υπέθεσε ότι ήταν ένα από τα αυτοκίνητα που ήταν στο αμπέλι του τη νύχτα και ότι πήγε για να αποτελειώσει τη δουλειά, αλλά επειδή τους είδε έκανε αναστροφή.
Έτρεξε λοπόν να τον κυνηγήσει…
Τότε του φώναξε ο γιός του ο Μιχάλης.
-Στάσου μπαμπά να σου πω! Δεν τα ‘κοψε αυτός τα σταφύλια μόνο σταμάτα. Εμείς ήρθαμε το βράδυ με τους άλλους και τα κόψαμε.
-Ποιοί ρε;
-Όλοι που είμασταν παρέα χθες βράδυ.
Το γέλιο πήγε σύννεφο!!!
-Ρε κ..λόπαιδα, τι μου κάνατε ρε γαμ..
Ο Ιάκωβος δεν μπορούσε να το πιστέψει μέχρι που πήγε στο χωριό και είδε τα σταφύλια στην αυλή του.
Αυτό φίλε έγινε για να μάθεις να μην πουλάς άλλη φορά την παρέα και τους φίλους. Εμείς είπαμε ότι θα σε βοηθήσουμε και το κάναμε.
Καλά κρασιά λοιπόν και του χρόνου να είμαστε καλά να το ξανατρυγήσουμε... Αλλά μέρα όχι νύχτα.
