Καστελλιανά, καλοκαίρι 2014.
Πανσέληνος Ιουλίου, πανσέληνος Αυγούστου... μαγεία!!!
Η φωτογράφιση ξεκινάει νωρίς. Την ώρα που βγαίνει το φεγγάρι έχω πάρει θέση σ’ ένα από τους γύρω λόφους του χωριού. Απόλυτη ησυχία. Αυτό ακριβώς που χρειάζομαι για να συγκεντρωθώ, να εστιάσω και… το μόνο που ακούγεται είναι το κλείστρο της φωτογραφικής μηχανής. Άντε, κάπου κάπου και κανένας γρύλος.
Κατεβαίνω στο χωριό…
Η φωτογράφιση συνεχίζεται και μετά τα μεσάνυχτα, την ώρα που στο χωριό δεν κυκλοφοράει ψυχή, "όλοι" σχεδόν έχουν πάει για ύπνο. Μόνη εξαίρεση η νεολαία του χωριού που έχει στήσει παρεάκι στο σχολειό. Δεν μ' ενοχλούν, δεν τους ενοχλώ, αφού εγώ φωτογραφίζω από την άλλη πλευρά.
Περπατάω μέσα στα δρομάκια του χωριού, τη νυχτερινή ησυχία, εκτός από κάποια ροχαλητά που ακούγονται από τα μισάνοιχτα παράθυρα, χαλάνε τα γαβγίσματα των σκύλων, που με θεωρούν, με το δίκιο τους, ανεπιθύμητο νυχτερινό επισκέπτη. Εδώ οφείλω να ζητήσω συγνώμη από κάποιους συγχωριανούς, που πετάχτηκαν στην κυριολεξία έξω με τα σόβρακα, για να δουν τι συμβαίνει.
-Τέτοια ώρα μωρέ βγάζεις φωτογραφίες;
Δεν μπορώ να ξέρω τι άλλο είπαν απο μέσα τους για μένα, αλλά... το αποτέλεσμα είναι εδώ.
Το χωριό παραδομένο στη νυχτερινή γαλήνη και στο φως του φεγγαριού.
Τις φωτογραφίες τις αφιερώνω σε όλους εσάς, που καθ’ ένας, για το δικό του λόγο, αγαπά τα Καστελλιανά.
 |
| GV14_3793 Λούτρα, 12 Αυγ. 2014 ώρα 02:23 π.μ. |
